Zamczysko na Ściszków Groniu

Osuwisko skalne na Łysinie (zwanej też Ścieszków Groniem) w Beskidzie Małym. Znajduje się na południowej stronie szczytu, tuż pod jego szczytem. Jest to skalny wąwóz z pionowymi ścianami, wielkimi głazami i jaskiniami. Wysokość ścian dochodzi do kilkunastu metrów. Miejsce to znane było już Andrzejowi Komonieckiemu, który w „Dziejopisie żywieckim” tak o nim pisał:
... w górze Łysinie są dziury albo lochy szerokie i głębokie, między wielkiemi skałami w ziemi będące, które skryte są i dość ich nie można”. Najgłębszą
i najdłuższą z tych jaskiń jest Jaskinia Lodowa w Zamczysku o długości 59 m i głębokości 10 m. Znana jest z tego, że jeszcze w czerwcu stwierdzono występowanie w niej lodowych stalaktytów. Jest to najniżej położona w
Polsce jaskinia, w której w lecie obserwowano występowanie lodu. Oprócz niej jest kilka mniejszych jaskiń, mających długość tylko kilku metrów. Są to: Odgruzowana Zimna Nora, Szczelina w Bloku, Ciasna Szczelina oraz Śmietnik. Zamczysko porasta las bukowy z domieszką klonów, jarzębin, brzóz oraz krzakami malin. Z ciekawszych gatunków paproci występują w nim : zanokcica skalna, zanokcica zielona, paprotka zwyczajna, są też rzadkie gatunki mchów. Od 2009 r. obszar Zamczyska o powierzchni 0,87 ha objęty zostało ochroną jako stanowisko dokumentacyjne „Zamczysko na Ściszków Groniu”. Jak z wieloma tego typu miejscami, również z Zamczyskiem wiążą się legendy. Według jednej z nich istnieje stąd podziemne przejście aż na Babią Górę. Ludowe przekazy mówią, że kiedyś mieszkał tutaj piekarz. Skały Zamczyska były atrakcyjne również dla wspinaczy skałkowych. W latach 70. XX wieku wspinano się tutaj metodą „na wędkę”. Wspinacze przeszli kilkanaście dróg wspinaczkowych. Najtrudniejsza z nich ma VI.4+ w skali trudności Kurtyki. W 1988 r. Krzysztof Małysz, Piotra Antecki i Czesław Szura na trzech najbardziej do tego celu nadających się ścianach wykonali zabezpieczenia (stałe przeloty).